شمع
شـــــــــــــــــــمــــع
شــب وصال دوســـــتان ســر تاج محفــــل من بـــودم
بانـــــگ خـــروسان چون شــــده سر بريــــدن را ببــن
ائ پــروانه بر بودنــــم اينقـــدر اميـــــد مبــــــــــنــــــد
محظـــه يئ دورئ بجـــوئ آب شــــــــد نــــم را ببين
درس دوستــــئ را ( مهيـــــــا ) از شــــــــمع بايدآموخت
ســــر تا پـا آتش گرفــــت لــب خـــآموش اش بــبيـــــــن
8.6.2000
<< Home